Toen wij verhuisden naar Noord-Cyprus vond ik het moeilijk te begrijpen wat voor ´land´ Noord-Cyprus is, gezien het alleen door Turkije wordt erkend. Daarom ben ik op onderzoek gegaan om het helder te krijgen:

Cyprus was vanaf 1925 een Britse kolonie, waar een Turkse en een Griekse gemeenschap samen woonden. Halverwege de 20e eeuw wilden de Britten Cyprus meer autonomie geven. Vervolgens wilden de Grieks-Cyprioten aansluiting bij Griekenland, waar de Turkse minderheid tegen was. Na een aantal jaren van geweld werd Cyprus in 1960 toch onafhankelijk. In 1974 laaiden de gevechten weer op toen de Griekse Kolonelsregime een poging deed Cyprus bij Griekenland in te lijven. Dat was voor Turkije aanleiding om over te gaan tot een invasie: zij bezetten het Noordelijk deel van het eiland, waarna zij zich onafhankelijk verklaren als de Turkse Republiek Noord Cyprus (TRNC). Het eiland is daarmee bestuurlijk in twee delen gedeeld, waarbij Noord-Cyprus alleen door Turkije wordt erkend. In 1974 bleven de VN troepen achter die een buffer vormen tussen de twee zones, de wapenstilstandslijn, ofwel ´The Green line´, die dwars door de stad Nicosia loopt en tot op de dag van vandaag onder de controle van de VN valt.

In mei 2004 werd het land, ondanks de tweedeling, lid van de EU. Terwijl het gehele eiland gezien wordt als grondgebied van de EU, geldt de Europese wetgeving niet in het Noordelijk deel van het eiland.

Een van de grondbeginselen van de EU is vrij verkeer van personen, goederen en diensten in alle lidstaten. Daarom heeft de EU in 2004 bepaald dat onder bepaalde voorwaarden mensen, goederen en diensten de groene lijn mogen passeren. Dit heeft ervoor gezorgd dat de Cypriotische gemeenschappen dichter bij elkaar zijn gebracht en ervaar je geen spanningen.

Al met al heeft dit politieke verleden een behoorlijke invloed gehad. Maar daardoor is dit deel van Cyprus wel oorspronkelijk gebleven en dat maakt het extra leuk om te ontdekken!

Turks is de taal van Noord-Cyprus, hoewel veel inwoners ook Engels spreken en begrijpen. Maar het is zeker aan te raden om een paar beginselen van het Turks te leren, want het is niet gegarandeerd dat je Engelstalige sprekers zult vinden. Daarnaast is het de manier om een glimlach te toveren op het gezicht van de inwoners. Ze vinden het erg leuk als je het probeert en geven je graag tips! Maar jeetje, wat is het moeilijk!

Hier mag je nog lekker ouderwets omrekenen, want de munteenheid is de Turkse Lira. Op veel plaatsen kan je wel gewoon met de Euro betalen en krijg je als wisselgeld Turkse Lira terug.

Hoewel ze dezelfde taal delen, onderscheiden Turks-Cyprioten zich trots van de Turken op het vaste land. Turks-Cyprioten zijn Moslims, maar daarin zijn zij veel minder praktiserend dan Turkije. Zo is ook mijn ervaring. Wat ons er wel aan doet herinneren, is dat er op vaste tijden iemand door een piepende microfoon zingt 🙂 Dit is blijkbaar een oproep tot gebed, maar ik heb het nog niemand zien doen. En als je lekker aan het toeren bent, kom je onderweg de mooiste witte moskeetjes tegen.

Ten slotte vinden wij de bewoners heel vriendelijk en warm. Als je een winkel binnenloopt, kan je er zomaar een uurtje zitten, onder het genot van een traditioneel kopje thee en met verhalen over hun cultuur 🙂 Ook als je niks koopt!

Ik had niet verwacht dat het eiland zo groot zou zijn! Het is daarom ook zeker aan te raden om een auto te huren als je hier langere tijd verblijft. Ik heb wel mini-busjes zien rondrijden, maar ik heb begrepen dat ze hier niet volgens een strikt tijdschema rijden én reizen ze niet naar alle toeristische plekken. Dus een auto huren is zeker aan te raden. Let wel, ze rijden hier links en het stuur zit rechts. Het is mij al een paar keer gebeurt dat ik weg wilde rijden, maar dat er geen stuur voor mij zat en dat mijn ruitenwissers continu aangingen 🙂

Wanneer je onderweg bent met de auto, kom je langs de weg ook veel lifters tegen. Dat is hier heel normaal en voor ons een hele leuke manier om de lokale bevolking te leren kennen!

Noord-Cyprus is een ware oase voor natuurliefhebbers; van uitgestrekte stranden tot ruige bergen. Je zou kunnen zeggen dat toen het eiland werd verdeeld in twee delen, de Turks-Cyprioten het mooiere en vruchtbaardere gebied in beslag namen. Het feit dat voor 1974 80% van de hotels op Cyprus in de regio´s Girne en Famagusta lagen, toont ook aan waar het toeristische potentieel van het eiland altijd lag.

Het eiland heeft een natuurlijke schoonheid, is op veel plekken nog ongerept en het is een hotspot voor bloemen, dieren en reptielen. Zo komen de zeeschildpadden naar de stranden van Noord-Cyprus om zich te nestelen en heb ik al veel verschillende vogeltjes gezien en gehoord. Bij ons op het land zit een vogel waarbij het net lijkt of er iemand een hoog schaterlachje heeft, ik dacht eerst dat het de buurman was!

Wat ook heel leuk is, is dat je overal salamanders voorbij ziet rennen. En wij hebben ook een hagedis bij ons huisje. Onze eerste kennismaking was in de openhaard. Wij hebben toen het deurtje open gedaan en nu komt hij vaak zonnen op onze veranda. Wij hebben hem Küçük genoemd.

Noord-Cyprus is ook ideaal om te wandelen, met paden die leiden naar adembenemende uitzichten en je meenemen langs ruïnes. Ik heb al een paar wandelingen uitgezocht waar ik jullie mee naartoe wil nemen!

Ik zou al zoveel meer kunnen vertellen over het leven hier op Noord-Cyprus! Maar dat zal allemaal vanzelf aan bod komen in de volgende blogs. Volgende week neem ik jullie mee naar Golden Sand Beach en de ezeltjes! Güle güle!