In deze blog neem ik jullie mee naar Nicosia, de hoofdstad van Cyprus met de beruchte groene lijn die dwars door de stad loopt. Terwijl de Berlijnse muur al enige tijd geleden is gevallen, staat hier de ´muur´ gewoon nog recht overeind!
De muur is niet te vergelijken met die van Berlijn; het is een strook waar je aan twee kanten voorbij kunt wandelen. De strook werd gecreëerd door het afbreken van panden. In de strook tussen de afbrokkelende panden groeit de natuur verder, een stukje niemandsland.
Samen met Cindy, vriendinnetje uit Nederland, ben ik op pad gegaan om deze verdeelde hoofdstad te ontdekken!
Mesaoria vlakte
Gewapend met onze paspoorten zijn wij de tocht begonnen. We zijn heel benieuwd hoe het is om straks weer even van het Europese leven te proeven! Vanuit ons dorp is het 1,5 uur rijden om in Nicosia te komen. Een route door de Mesaoria vlakte. Waar het bij ons nog groen en begroeid is, en je door de bergen richting het Oosten rijdt, kom je hier terecht in een uitgestrekt semi-woestijnachtige vlakte.
Vanuit de buitenwijken van de stad, rijden we steeds smallere straatjes in. Parkeergarages hebben ze hier niet, maar we stuiten op een parkeerterrein met slagboom, waar we voor 20 Turkse Lira een hele dag kunnen parkeren. Dat is omgerekend 60 cent 🙂
Gemoedelijke sfeer
We worden gelijk blij van de leuke terrasjes die we zien en de gemoedelijke sfeer die er hangt. We lopen een overdekt markthalletje in waar een klein groepje ouderen een spelletje aan het spelen is. Waar ik ook blij van wordt zijn de leuke (souvenir) winkeltjes, daar ben ik er nog niet veel van tegengekomen op het eiland.
We slenteren door de straatjes en komen uit bij de Büyük Han. Een mooie binnenplaats met zuilen en bogen, waar je bij restaurant Sedirhan van de Turkse keuken kunt proeven. Op straat roken we allemaal lekkere geuren, dus wij hadden wel zin in een lekker hapje!
Zo vriendelijk als de bewoners zijn vertelde ook deze ober met enthousiasme waar we nou precies hadden gegeten. Wij zaten beneden naast de deur van de paardenstal en boven ons bevonden zich de voormalige slaapkamers. In de tijd van de Ottomanen was dit namelijk een herberg! De Ottomanen? Daar hebben we Google maar even voor ingeschakeld; historisch en in de volksmond bekend als het Turkse Rijk.
Een stukje Venetië
Zij veroverden deze stad toen het nog in handen was van de Venetianen en nog voordat de Britten kwamen. Deze geschiedenis heeft ervoor gezorgd dat je in de stad een mengelmoes van Christelijke en Islamitische invloeden tegenkomt, zoals kathedralen die in moskeeën zijn veranderd en kerken die zijn omgebouwd tot openbare baden.
De Venetianen hebben ook nog wat anders achtergelaten in de stad; verdedigingsmuren die het historische centrum omringen. Toen de Ottomanen de stad veroverden waren de muren nog niet helemaal af, hierdoor zijn ze vrij laag. Bijzonder om te zien dat ze in het zuidelijke gedeelte zijn samengevoegd met de nieuwe bebouwing. Spot de muur op één van de foto´s verderop!
De oversteek
Voor zover weer even genoeg geschiedenis 🙂 Wij zijn inmiddels aangekomen bij de controlepost tussen Noord en Zuid. Onze oversteek langs de douane en vervolgens politie post verloopt soepeltjes. Al snel staan we in ons `oude vertrouwde´ Europa. Met winkels als de McDonalds, Flying Tiger en mijn favoriete Bodyshop op nog geen 50 meter verderop, merken we dit meteen. Het ruikt zelfs Europees! Cin zag een leuk tasje, ging omrekenen en werd helemaal blij omdat deze zo goedkoop was! Maar helaas, het stond natuurlijk allemaal al in Euro’s.
Een stukje verderop zien we ook gelijk de Bold steps staan en de hoogbouw. Hiermee wordt het contrast nog duidelijker. Wij hebben snel alweer genoeg ´geproefd´ van het Europese leven en gaan weer terug de grens over naar het gemoedelijke Noorden 🌱
